ANNALINE INTERIOR DESIGN: Meble w stylu Le Corbusier

W sierpniu obchodzimy 50 rocznicę śmierci francuskiego architekta Charle-Edouard Jeanneret-Gris. Lepiej znany pod pseudonimem Le Corbusier, był również malarzem, urbanistą, projektantem i teoretykiem. Obok Marcela Breuer i Luwiga Mies van der Rohe jest on powszechnie uważany za najbardziej wpływowego modernistycznego architekta pierwszej połowy XX wieku. Wszak do dzisiaj jego architektoniczne teorie puryzmu oraz wykorzystanie stali, szkła i płyt żelbetowych inspirują projektantów na całym świecie. Chociaż sama nie przepadam za jego projektami urbanistycznymi, muszę jednak przyznać, że aranżując modernistyczne wnętrza trudno mi się obejść bez zaprojektowanych przez niego krzeseł i foteli. Ponieważ jego meble są do dzisiaj produkowane i znajdują uznanie wśród projektantów wnętrz na całym świecie, zasługują one również na naszą bliższą uwagę.

Urodzony w 1887 roku Le Corbusier zafascynowany był architekturą od najmłodszych lat. Interesował się również ulepszaniem warunków życia dla mieszkańców zatłoczonych miast. Swój pierwszy budynek zaprojektował już w wieku 18 lat. Podczas pobytu w Paryżu w 1908 roku zainteresował się konstrukcjami żelbetonowymi. Później w Berlinie pod okiem Petera Behrensa zaznajomił się z masową produkcją maszynową i systemami modularnymi. Dzięki jego publikacji-manifeście antykubistycznym "Po Kubiźmie" nastąpiła epoka ruchu artystycznego znanego jako puryzm. Jego kariera trwała pięć dekad, a jego budynki powstawały w całej Europie, w Azji i Ameryce. Jedne z bardziej znanych jego projektów architektonicznych to podparyska rezydencja Villa Savoye, kaplica Notre Dame du Haut w Ronchamp, klasztor dominikański Sainte Marie de la Tourette, blok mieszkalny tzw. Radiant City w Marselii, budynek ONZ w Nowym Jorku.

Kaplica Notre Dame du Haut w Ronchamp, Francja.

Blok mieszkalny w Marselii

Budynek rządowy w Indiach.

Klasztor dominikański Marie de la Tourette.

Villa Savoye

W początkach swojej kariery Le Corbusier polegał na wyposażaniu swoich budynków meblami zaprojektowanymi przez innych. Dopiero w roku 1928 (a zatem dopiero w wieku 41 lat) po nawiązaniu współpracy z francuską architekt Charlotte Perriand, zmienił zdanie i zaczął sam projektować wyposażenie. Zgodnie z jego przekonaniem, według którego dom to "maszyna do mieszkania", jego meble stały się "ergonomicznym przedłużeniem kończyn", a zatem funkcjonalne elementy konstrukcyjne stały się ważniejsze od ozdobnych. W konsekwencji jego meble są kwintesencją minimalistycznego i funkcjonalnego stylu międzynarodowego.

Główną cechą charakterystyczną mebli Le Corbusier, znanymi pod nazwą-skrótem NC, jest ich chromowana rurowa rama stalowa. Większość tych mebli jest nadal produkowanych przez europejską firmę Cassina i zasadniczo nie zmieniła się ich forma od czasu kiedy projektant je zaprojektował. Trudno uwierzyć, że Le Corbusier wymyślił je prawie 90 lat temu, ponieważ nie tylko były one awangardowe na jego czasy, ale również do dzisiaj dobrze wpasowują i dostosowują się do nawet najbardziej współczesnych wnętrz. A zatem przyglądnijmy się tym najbardziej znanym obiektom:

LC1 Fotel rzemienny (ang. Sling Chair); ten zgrabny mebel wykonany z polerowanej stali został zainspirowany składanym krzesłem kolonialnych oficerów wojsk brytyjskich. Fotel ten z jego oryginalnymi podłokietnikami ze skórzanych pasków oraz siedzeniem z dekoracyjnej bydlęcej skóry z sierścią natychmiast urósł do rangi ikony i symbolu stylu modernistycznego. Czasami znany jest pod nazwą "Safari" lub mylnie określany jako "basculant" (tj. huśtawka).

LC2 Kolekcja "Petit Confort": LC2 to mebel dostępny w trzech formach: jako fotel oraz 2- czy 3-osobowa kanapa, (ang. sofa, loveseat i armchair); Te obecnie wszechobecne fotele i kanapy w nowoczesnym styku charakteryzują się nie tylko chromowaną rurową ramą, ale też kanciastymi, blokowymi poduchami oraz wysokimi i szerokimi odłokietnikami. Styl tych mebli jest tak nowatorski, że zasłużył sobie na stałe miejsce w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku.

LC3 Kolekcja "Grand Confort"; na pierwszy rzut oka kolekcje LC2 i LC3 wyglądają tak samo. Różnica leży w ich rozmiarze (LC2 jest mniejsze od LC3) oraz rodzaju poduch (LC2 ma luźne poduchy natomiast LC3 ma je przyszyte do siedzenia). Jeśli chodzi o cenę pomiędzy LC2 i LC3 nie ma większej różnicy. Te skórzane kanapy i fotele nie należą do najtańszych, ale mogą być dobrą inwestycją, ponieważ ich oryginalne wersje są rozchwytywane przez kolekcjonerów.

LC4 Szezlong (ang. chaise lounge) uznaje się za najbardziej znane i rozpoznawalne siedzenie zaprojektowane przez Le Corbusier. Ta leżanka to widoczne odejście od brutalizmu charakteryzującego budynki tego architekta. Mebel ten w przeciwieństwie do większości innych z serii LC charakteryzuje się organicznymi, krzywymi liniami, a przez to przyjaznym dla oka i precyzyjnie dopasowanym do ciała kształtem.

Jednym z dowodów sukcesu Le Corbusiera i jego kolekcji mebli jest ilość produkowanych kopii. Jak w przypadku każdego klasycznego mebla, obecnie na rynku jest dostępnych wiele reprodukcji i produktów inspirowanych oryginalnymi wyrobami. Jednak prawdziwie autentyczne meble mogą być produkowane jedynie przez firmę Cassina, kóra ma na to wyłączność (licencję) już od 1964 roku. Choć oryginalne meble wychodzące od oficjalnego producenta są droższe od ich podróbek, cechuje je lepsza jakość i wytrzymałość. Jeśli chcesz meble na całe życie, zainwestuj w oryginały.

Dodam jeszcze, że LC1, LC2, LC3, LC4 to tylko kilka przykładów większej kolekcji zanych ikon modernistycznych zaprojektowanych przez Le Corbusier. Zachęcam więc do spaceru po sklepach meblowych lub poszukiwań na Internecie, gdzie można "odkryć" więcej tych ponadczasowych perełek.

Anna Grochowska NCIDQ, IIDA, LEED AP ID+C

ANNALINE INTERIOR DESIGN LLC

Annaline on Facebook

Annaline's website

annalineid@gmail.com

LC6