Skórzane meble: luksus czy wygoda?

Tak jak kamień, drewno lub wełna, skóra jest produktem naturalnym. Jest ona jednym z najstarszych i najbardziej przydatnych odkryć człowieka. Nasi przodkowie wpierw polowali na dzikie zwierzęta dla jedzenia, a następnie wykorzystywali „odpadki”, a więc skóry, na odzież, obuwie i namioty. Obecnie większość skór pochodzi ze zwierząt hodowlanych i przetwarzane są one głównie na obuwie (mniej więcej 50% wszystkich produkowanych dziś skór), odzież (25%) i meble tapicerskie (15%).

Dlaczego skóra jest tak bardzo popularna? 

Głównie dzięki swojej wytrzymałości i wysokiej odporności na rozciąganie i zginanie. Może ona wchłonąć do 30% wody bez uczucia „bycia mokrą”. Skóra nie tylko pochłania wilgoć, ale może ją oddawać na zewnątrz. Dodatkowe zalety to jej odporność na proces starzenia się i zdolność adaptacji do warunków otoczenia, mianowicie utrzymuje temperaturę panującą w pomieszczeniu. Skóra jest też polecana dla alergików, ponieważ nie pozwala ona na penetrację alergenów znajdujących się w kurzu (także zwierzęcych) oraz nie pochłania dymu papierosowego.

Metka podkreślająca wyrób ze skóry naturalnej  

Ze względu na wytrzymałość oraz komfort i estetykę skóra do tapicerki była wykorzystywana już od wieków. Tak na przykład w Średniowieczu, skórą pokrywano krzesła do jadalni, ponieważ łatwo było utrzymać je w czystości i nie absorbowały one zapachu żywności. W czasach Renesansu, kiedy to hiszpańscy rzemieślnicy ulepszyli technologię tłoczenia, garbowania i malowania skór, zaczęto nimi pokrywać wszystkie rodzaje mebli. Wtedy też rozpowszechniła się moda na wysadzanie wzorów dekoracyjnych przy pomocy gwoździ tapicerskich. Za czasów króla Ludwika XIV (+Louis XIV)  popularność zyskały skóra cielęca i wołowa, natomiast wyrafinowana skóra kozia to był częsty wybór do mebli w stylu Chippendale. Do XVIII wieku proces garbowania (tzn. utrwalania skóry i zabezpieczenia jej przed gniciem) trwał prawie rok. W XIX wieku proces ten został skrócony dzięki zastosowaniu soli chromowanej, która do dzisiaj jest standardem w uzdatnianiu skór. Z rozwojem przemysłu, nowoczesnej technologii i zapotrzebowania narodził się popyt na nowe, cieńsze, miększe i bardziej kolorowe rodzaje skóry.

Garbowanie skóry

Popularność na meble skórzane nie maleje. Skórzane wyposażenie wnętrz cieszy się powodzeniem, ponieważ jest ono nie tylko wytrwałe i łatwe w utrzymaniu, ale również wygodne (łatwo dopasowuje się do ciała). Skóry są też symbolem statusu. Posiadanie obitych skórą mebli było kiedyś wyłącznym przywilejem bogatych. Wzrost podaży oraz zastosowanie nowych, bardziej wydajnych procesów produkcyjnych wpłynęły na zmniejszenie kosztów skóry w ostatnich 10 latach. Ten zaskakująco praktyczny materiał zdobi dzisiejsze sofy w cenach kiedyś zarezerwowanych wyłącznie dla ich winylowych sobowtórów. Niemniej jednak do dzisiaj są one traktowane jako wyznacznik luksusu. 

Jeszcze niedawno, skórzane meble kojarzyły się nam wszystkim z ponadgabarytowymi meblami w tradycyjnym stylu. W większości sklepów w wersji skórzanej można było znaleźć głównie pikowane sofy w stylu „Chesterfields” czy klasyczne fotele do czytania (ang. wingback). Ponadto na rynku dostępne były meble skórzane jedynie w kolorze bordowym, rudym, orzechowym, granatowym i czarnym. W dniu dzisiejszym wszystkie style mebli są tapicerowane skórą i są one dostępne w szerokiej i bardziej odważnej kolorystyce. 

Sofa typu "Chesterfields"

Fotel biblioteczny (ang. wingback)

Według statystyk od 30% do 50 % wszystkich produkowanych mebli tapicerskich jest pokrytych skórą. Skórzane wykończenia mebli znajdujemy obecnie nie tylko w indywidualncyh mieszkaniach i biurach, ale są one również preferowanym materiałem do samochodów, samolotów i na jachty. Mimo, że popyt na takie umeblowanie nie maleje, nie jest prawdą, że każdy mebel skórzany oznacza zawsze wysoką jakość wykonania. Zazwyczaj cena jest wyznacznikiem, który może świadczyć o klasie wyrobu. Wysoka cena zwykle oznacza wysoką jakość i takie meble powinny być uznane za dobrą inwestycje, a nie zbyteczny koszt.   

Anna Grochowska NCIDQ, IIDA, LEED AP ID+C

ANNALINE INTERIOR DESIGN LLC
+ANNALINE ID 

Annaline's website
Annaline on Facebook

annalineid@gmail.com

Linki do kilku innych artykułów z mojego blogu:

1. Dekoracyjne skóry z sierścią
2. Czarno-białe trendy w 2014
3. Kolory metaliczne w modzie.
4. Nowy trend: OMBRE (przenikanie)
5. Tekstylia plemion Nawaho, a współczensne wnętrza.

Co weekend jeden artykuł z mojego blogu o interior design jest publikowany w chicagowskim "Dzienniku Związkowym". Zainteresowanych zapraszam do polubienia Annaline on Facebook gdzie są umieszczane linki do tych artykułów.

Dodatkowe wskazówki na użycie mebli skórzanych do wystroju wnętrz:

1. Umiar:

Nie przesadzaj z ilością mebli skórzanych we wnętrzach. Popularne w latach 80-tych zestawy skórzane (sofa, love seat, fotel) powinny zostać w XX wieku. Powtarzanie tego samego stylu 3 razy jest nudne, a „morze skóry” w pomieszczeniu nada jemu odczucie zbytniej oficjalności i zimna. Najlepiej użyć we wnętrzu tylko jeden fotel lub sofę ze skóry w połączeniu z innymi meblami tapicerskimi.

2. Bądź świadom o doskonałych skóropodobnych wyrobach:

Alcantra i Ecoskóra: to imitacje skóry.

Skaj lub Bycast: ich cechą wspólną jest wykończenie powierzchni folią poliuretanową oraz uzyskanie w procesie produkcji tłoczenia powierzchni imitujące każdy radzaj skór naturalnych. 

3. Wybór odpowiedniej skóry na meble:

Kładź nacisk na jakość. Meble skórzne nie są sobie równe. Robiąc zakupy, szukaj skóry licowej (ang. top grain), która pochodzi z zewnętrznej powierzchni skóry. Skóra pochodząca z wewnętrznych powierzchni nazywa się dwoiną (ang. split grain), i dlatego, że jest znacznie słabsza przeznacza się ją na boki i tyły mebli.

4. Kilka głównych kategorii skór używanych do tapicerki:

- Anilina: najbardziej naturalnie wyglądająca skóra o luksusowej miękkości i bogatej kolorystyce. Ten rodzaj skór jest barwiony przeźroczystymi barwnikami więc możemy na nich dostrzec wszystkie naturalne ślady (jak rysy, żyły itp.) Skóry te noszą miano szlachetnych, są delikatne i przyjemne w dotyku i wyłącznie skóry najwyższej klasy, a zatem najdroższe, zalicza się do tej kategorii. Tylko 5% skór anilinowych przeznacza się do tapicerki.

- Semianilina lub Anilina Plus: są farbowane podobnie jak anilina, ale z delikatnym dodatkiem pigmentu, dzięki temu naturalna struktura lica skóry wciąż jest widoczna;

- Skóry pigmentowane: należą do tego rodzju najbardziej popularne w Polsce skóry typu "Madras”. Jest to mniej kosztowna od aniliny skóra tapicerska. Chociaż skóry te są nieco sztywniejsze, są one bardziej odporne na ścieranie i działanie słońca. Pigment dodaje powierzchni licowej zabezpieczenia i nie zawsze jest to złe. Oprócz obniżenia kosztów, takie barwienie zwiększa jednolitość koloru i zapewnia doskonałą odporność na zarysowania i plamy.

- Nubuk i Zamsz (ang. suede): Nubuk, to skóra licowa delikatnie szczotkowana lub szlifowana, aby stworzyć krótką, pluszową warstwę. Nubuk to kuzyn zamszu. Jest on jednak bardziej odporny na uszkodzenia. Obie skóry są miłe w dotyku, ale wrażliwe na słońce i zabrudzenia. Przy ich wyborze radzę skłaniać się ku ciemnym kolorom.