Pomysł na wnętrza w stylu krajów Dalekiego Wschodu

Większość z nas jest pogrążona w szybkim tempie miejskiego stylu życia. Staramy więc uporządkować sobie je tak, aby je uprościć i uspokoić. Jednym ze sposobów na takie wyciszenie jest urządzenie otaczającej nas przestrzeni mieszkalnej tak, aby wracając do domu po całodziennej pogoni i pośpiechu, znaleźć atmosferę wyciszenia i odpoczynku, na który zasłużyliśmy. Ten cel, pozwala osiągnąć wystrój wnętrz w stylu krajów Dalekiego Wschodu zwany orientalnym lub Chinoiserie.

Warto przypomnieć, że Chinoiserie (dosł. „chińszczyzna”) to styl w sztuce, architekturze i wzornictwie polegający na nawiązywaniu do kultur krajów Dalekiego Wschodu, a przede wszystkim chińskiej i japońskiej. Charakteryzuje się zapożyczaniem orientalnych motywów oraz materiałów jak np. porcelana i bambus. Styl ten pojawił się we Francji w XVII wieku i szybko opanował Europę, stanowiąc jeden z elementów rokoko. W ostatnich latach w związku z integracją Chin ze światową gospodarką moda na Chinoiserie odżywa, ale obecnie dotyczy głównie mebli i wystroju wnętrz. Należy jednak zdawać sobie sprawę, że istnieją znaczne różnice w dekorowaniu wnętrz w zależności od kraju, z którego chcemy zaczerpnąć inspiracje. Szczególnie popularne dzisiaj style japoński i chiński charakteryzują się wieloma oddmiennymi cechami  i dlatego poniżej omówię te podstawowe elementy i wskazówki do dekorowania.

 Po lewej: obraz olejny Albert von Keller "Chopin" z 1873 roku przedstawiający chiński parawan;

Po prawej: CHiński Pawilion Sanssouci w Poczdamie.

 Po lewej: Pagoda Sir Williama Chambers w Ogrodzie Królewskim w Londynie. 

Po prawej: Chińska wioska Katarzyny Wielkiej w Carskim Siele.

• Kolory

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech dekorowania w stylu orientalnym jest zastosowanie dramatycznych kolorów. W chińskich wnętrzach, dominującym kolorem ścian jest jaskrawy czerwony, ponieważ symbolizuje on szczęście. W odróżnieniu styl japoński preferuje naturalne odcienie brązu i szarości, a kolor czerwony używany jest tylko jako dodatek. Również większość kultur wschodnio-azjatyckich używa złotego koloru do malowania ozdobnych listew ściennych, natomiast w japońskich wnętrzach służy do tego czerń.

 

 

• Faktura i natura

 W orientalnych wnętrzach drewno powinno być wypolerowane do lustrzanego połysku. W japońskich wnętrzach do wystroju głównie używany jest papier, bambus oraz naturalne kamienie. Roślinność to kolejny element, który zapewnia wyjątkową fakturę i artystyczny wyraz wnętrz azjatyckich. We wnętrzach chiński doniczkowe bambusy są najbardziej popularnym elementem dekoracyjnym. Natomiast w japańskim stylu są to drzewka bonsai . Woda to bardzo ważny element wystroju wschodnio-azjatyckich wnętrz. Delikatne dźwięki spadającej wody w mini-wodospadach lub spokojna woda wewnętrznych baseników z rybami są ich nierozłącznym elementem.

                                                                            Kompozycja bambusowa                  

Drzewko bonsai                                    

          

• Umeblowanie

Ponieważ przestrzeń mieszkalna w Azji jest ograniczona, zastosowane w nich umeblowanie musi spełniać więcej niż jedną funkcję. Tak na przykład futon służy zarówno do siedzenia w ciągu dnia jak i do spania w nocy. Drewniany kufer z wieloma szufladami zapewnia miejsca do przechowywania mniejszych przedmiotów oraz służy jako blat stołu. W chińskich salonach meble zazwyczaj eksponuje się parami i rozmieszcza je symetrycznie. Są one zwykle wykończone czarnym lub czerwonym błyszczącym lakierem. W Japonii natomiast ze względu na to, że Japończycy tradycyjnie siedzą na podłodze, praktycznie brak umeblowania. Jeśli jednak pojawiają się pojedyncze egzemplarze są one umieszczone asymetrycznie w stosunku do innych elementów w przestrzeni.

Przykład symetrycznego umeblowania wnętrz chińskich (po lewej) 

oraz asymetrycznego umeblowania wnętrz japońskich (po prawej)

• Dywany

We wnętrzach azjatyckich dywany są podstawowym elementem dekoracyjnym. W japońskich domach będą dominowały minimalistyczne maty tatami ze słomy o neutralnej kolorystyce, natomiast  w chińskich mieszkaniach preferowane są wielokolorowe i wzorzyste dywan z owczej wełny.

Wełniane dywany w stylu chińskim (po lewej) i japońskie maty tatami (po prawej).

• Okna

Aranżacje okienne służą do zbalansowania całego wystroju wnętrz orientalnych. Generalnie, jeśli elementy dekoracyjne i użyte w pomieszczeniu wzornictwo (meble, dywany, wykończenia ścian, dodatki) są dość skomplikowane, wystrój okien jest prosty. Jednakże jeśli w pokoju dominuje minimalistyczne wzornictwo i kolory neutralne, wtedy okna przystrajane są bardziej kolorowymi lub wzorzystymi tkaninami lub roletami. Z reguły w japońskich domach dominują drewniane żaluzje lub bambusowe rolety natomiast w chińskich wnętrzach do aranżacji okiennych stosuje się tkaniny i są one często ozdobione frędzlami.

 

• Shoji screen czyli przesuwana osłona

W tradycyjnej japońskiej architekturze Shoji screen to poprostu przesuwane wewnętrzne ścianki, drzwi  lub okna. Zbudowane są one z półprzezroczystego papieru rozpostartego na ramie z malowanego na czarno drewna lub bambusa. Te suwane ścianki są doskonałym rozwiązaniem, ponieważ oszczędzają powierzchnię, która byłoby wymagana przy zastosowaniu standardowych drzwi i okien wahadłowych.

Przykłady przesuwanych ścianek Shoji 

• Akcesoria

Piękno orientalnego stylu można z łatwością odnaleźć w akcesoriach. Wykonane z naturalnych materiałów są one najłatwiejszym sposobem na wprowadzenie elementów stylu krajów Dalekiego Wschodu do wnętrz. Do takich dodatków zaliczamy między innymi: biało-niebieską porcelanę, papierowe lampiony, wachlarze i parasolki, jedwabne materiały i kimona, figurki Buddy, akcenty dekoracyjne z małpami, smokami, tygrysami, rybami i ptakami oraz lakierowane pudełka. Japońskie zestwy ceramiczne do herbaty, miniaturowe ogrody, kwitnące orchidee i obrazy o tematyce orientalnej to inne popularne elementy wystroju wnętrz orientalnych.

 

Przykłady orientalnych akcesoriów i lamp.

 

Przykłady tapet i tkanin o motywach orintalnych

Zachęcam do projektowania wnętrz zainspirowanych klasycznymi i ponadczasowymi stylami Dalekiego Wschodu. Style te można łatwo dopasować  zarówno do współczesnych jak i tradycyjnych wnętrz. Przy projektowaniu należy jednak oprzeć się pokusie połączenia zbyt wielu orientalnych elementów w jednym pomieszczeniu. Wystrój taki głównie powinien dotyczyć  proporcji mebli, ich estetycznej prostoty oraz doskonałego wykończenia. Dodatkowo trzeba koncentrować się na naturze i kolorystyce, która wpływa na nasze emocje, na wrażenie ładu i harmonii. A zatem prostota i spokój są kluczowe do uzyskania efektu autentycznego wnętrza w stylu Dalekiego Wschodu.

Anna Grochowska NCIDQ, IIDA, LEED AP ID+C

ANNALINE INTERIOR DESIGN LLC

Annaline on Facebook

Annaline's website

annalineid@gmail.com

Co weekend jeden artykuł z mojego blogu  jest publikowany 
w chicagowskim "Dzienniku Związkowym". 

Zainteresowanych zapraszam do polubienia Annaline on Facebook, 
gdzie umieszczane są linki do tych artykułów.

Dziękuję z góry za komentarze i uwagi!

Zachęcam do dyskusji.

Linki do kilku innych artykułów z mojego blogu:

1. Fotel adirondack: klasyczny styl amerykańskich mebli ogrodowych.
2. Skórzane meble: luksus czy wygoda?
3. Dywany z naturalnych włókien roślinnych
4. Meble z drewna litego czy fornirowane?
5. Wzory paisley, a aranżacja wnętrz.
6. Projektowanie wnętrz w niebieskim kolorze.
7. Jaka jest różnica pomiędzy dekoratorem a projektantem wnętrz?

8. Kraty, kratki, krateczki...

9. Tekstylia plemion Nawaho, a współczesne wnętrza.

10. Adamaszek to tkanina czy wzór?

11. NeoCon: największe targi dla projektantów wnętrz.

12. "Drzwi otwarte" w Chicago.

Bonus:

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska

Chinoiserie:

Nie po to chcę jechać do Chin,

by widzieć piękne świątynie,

wieżę jakąś Ming czy Tsin,

lub pejzaż w Kao-linie.

Przecież

póki mam twarz białą z różowym,

bez kurzych łapek na skroni,

marzyć o tym lub owym

nikt mi nie wzbroni.

Otóż:

Chcę jechać do chińskiej miłości,

chcę jechać do chińskiej wiśni,

najłatwiej tam i najprościej

sen chiński mi się wyśni.

Może

jakiś szumiący dostojnik

nieznany, żółty i ciemny,

w ramionach jedwabiem strojnych

nauczy mnie chińskich tajemnic?

Jakich?

Tajemnic laki, herbaty,

płaskich jak liść kapeluszy,

pagód i smoków rogatych,

i mojej własnej duszy.

(Różowa magja, 1924)